Gedichten van Piet Hardendood…

by redactie


Tijdsbeeld

rendement
rendement
dat moet
dat moet
meer overvloed
meer overvloed
meer dan je bent
meer dan je bent

buit uit je tijd
buit uit
een bitcoin zus
een bitcoin zo
een snelle kus
hup in de flow
trap in dat gas
trap in dat gas
want snelheid went
zo ook een prent

ja rendement
waar je ook bent
wie je ook bent
wat je ook doet
het moet
het moet
en wie niet rent
ach wie niet rent
schiet zich in voet
in eigen voet

zo leven wij
zo leven wij
niet zij aan zij
niet zij aan zij
participatie
is slechts schijn
want mijn is mijn
en dijn is dijn
er tussen in
dat gaat niet

ach rendement
ach rendement
je kent
je ware aard niet
je overvoert
je overvoert
je schend
het ware mens zijn
je bent
een ploert
een mensvernieler
al zijn er velen
die nog knielen

Piet Hardendood 09-10-2019


silhouet

haar silhouet
verschijnt mij achter
draadglas

opgedeeld in vakjes
speelt zij ongeweten in
op zinnen die
geen woord verdragen

ze staat daar mij tot welbehagen
zachter dan mijn lijf
haar wist

blijf maar dacht ik nog
geen stap naar ’t licht
nee niet gaan je zou
het fenomeen teniet doen

maar toch
ze kwam mij tegemoet
bedwelmend zoet haar geur

‘k veranderde van kleur
op het moment van haar verschijnen
raakte verloren
in de bekoorlijk naakte lijnen


Nieuw tijdperk

laten we het nieuwe omarmen
de gepasseerde winter met zijn
oude gewoonten beschouwen als
kou die uit de lucht is genomen

we ons met het nieuwe verbinden
een lente begroeten vol nieuwe
vermoedens los van
berekenbaar rendement

een oververhitte zomer
waartegen geen lover bestand is
zien als te veel van het goede
laten we het nieuwe begroeten

als een tijd die ons wacht
waarin de kracht van het zachte is
als de storm van het najaar
die blaast maar inderhaast

altijd komt om weer te gaan liggen

Piet Hardendood 29-12-2020


Een valse noot op zondag

er zou eerst
een poëtisch woord worden
gesproken
dit om de toon te zetten
misschien een snaar te raken
of van geluk verrukt wellicht
een stem te doen overslaan

je weet maar nooit
geluk kan vreemde wegen gaan
kent immers geen octrooi maar

het mocht niet zo zijn
daar in het oude Godshuis
aan de Gouwe

er bleek helaas geen plaats
voor een dichterlijke relaas
alsof melaatsheid aan de orde was
geen plaats voor een
poëtisch woord waarin
liefde voor de hemelse muziek
zou hebben doorgeklonken
het moest buigen voor een wet
die een valse toon heeft ingezet

in de verte zie ik ze al staan
de kruizen

Piet Hardendood November 2021


Opstaan

kom
het is tijd om op te staan
wakker worden want

men oefent nu de kans
zich lotsklaps voordeed
lege borden – orde codes
koude huizen
luizen om te krabben
dure boodschappen

kom
het is tijd om op te staan
kom – ontwaak
herken de uitbraak van
het kwaad
voordat het te laat is

kom – wakker worden
kijk door de spleet van
je gordijnen
er gloort licht mits
je wakker worden wil in dit
zo nieuwe tijdsgewricht

kom
wakker worden – sta op
nog heerst het plot
vergeet je sleur
eerst dit nog en eerst dat
verruim je geest en
zie verheugd de eerste
contouren van een
nieuwe wereld

hoe meer vervoerde zielen
hoe meer vreugd

Piet Hardendood Oktober 2021


Jij

ik ben niet het leven
ik ben niet de dood

ben niet het risico
niet een zekerheidstelling

ben niet een gevaccineerde
niet een ongevaccineerde

ik ben niet een verstandige
of een onverstandige

niet een optimist
noch pessimist

ik ben niet mijn moeder
ook niet mijn vader

ik ben niet mijn geboorte
niet mijn sterven

ik ben niet mijn graf
niet de botten die mij resten

wie ik wel ben – zijn zal
mens – zoals jij

Piet hardendoor Oktober 2021


Ware verbeelding

wij zijn het water naar de zee
dragers van de zon en maan
wij voeren zacht de liefde mee
op de golven af en aan

wij zijn de voren van de akkers
dragers van de winterslaap
wij zijn het die licht slapend wakker
het zaad aanmoedigen tot daad

wij zijn de wolken van de lucht
dragers van lucht waarop vogels zweven
wij bouwen ware luchtkastelen
en leven van de zon en regen

en wie of waar we ook maar zijn
het is ons allemaal om het even
geloven in vreugde en in de pijn
en in het samen alles delen

Piet Hardendood Augustus 2021


Naaktportret

ik kleur kwetsbaar liefde in
op het innerwitte linnen
haar rode lippen beroeren
de stilte van het doek dat
zinnelijk strakgespannen
iets moois vermoed

haar ogen ogen
zeeblauw – schetsen
de verwondering van
‘t kind in haar
haar naaktheid ontwaakt
onder mijn bedeesde vingers

gloedvol roze blozen haar
borsten onder het vurig
bedachtzame penselen
ik aarzel hoe het weke vlees
te kleuren het intieme dat
enkel strijklicht kan verduren

het worden uren van verlangen
voordat haar benen onder
mijn handen als wonder op
het doek verschijnen om het geheel
te laten rijmen op jouw vrouw zijn

Piet Hardendood Januari 2021

Gedichten Atelier