Gedichten van Piet Hardendood…
Tijdsbeeld
rendement
rendement
dat moet
dat moet
meer overvloed
meer overvloed
meer dan je bent
meer dan je bent
buit uit je tijd
buit uit
een bitcoin zus
een bitcoin zo
een snelle kus
hup in de flow
trap in dat gas
trap in dat gas
want snelheid went
zo ook een prent
ja rendement
waar je ook bent
wie je ook bent
wat je ook doet
het moet
het moet
en wie niet rent
ach wie niet rent
schiet zich in voet
in eigen voet
zo leven wij
zo leven wij
niet zij aan zij
niet zij aan zij
participatie
is slechts schijn
want mijn is mijn
en dijn is dijn
er tussen in
dat gaat niet
ach rendement
ach rendement
je kent
je ware aard niet
je overvoert
je overvoert
je schend
het ware mens zijn
je bent
een ploert
een mensvernieler
al zijn er velen
die nog knielen
Piet Hardendood 09-10-2019
silhouet
haar silhouet
verschijnt mij achter
draadglas
opgedeeld in vakjes
speelt zij ongeweten in
op zinnen die
geen woord verdragen
ze staat daar mij tot welbehagen
zachter dan mijn lijf
haar wist
blijf maar dacht ik nog
geen stap naar ’t licht
nee niet gaan je zou
het fenomeen teniet doen
maar toch
ze kwam mij tegemoet
bedwelmend zoet haar geur
‘k veranderde van kleur
op het moment van haar verschijnen
raakte verloren
in de bekoorlijk naakte lijnen
Nieuw tijdperk
laten we het nieuwe omarmen
de gepasseerde winter met zijn
oude gewoonten beschouwen als
kou die uit de lucht is genomen
we ons met het nieuwe verbinden
een lente begroeten vol nieuwe
vermoedens los van
berekenbaar rendement
een oververhitte zomer
waartegen geen lover bestand is
zien als te veel van het goede
laten we het nieuwe begroeten
als een tijd die ons wacht
waarin de kracht van het zachte is
als de storm van het najaar
die blaast maar inderhaast
altijd komt om weer te gaan liggen
Piet Hardendood 29-12-2020
Een valse noot op zondag
er zou eerst
een poëtisch woord worden
gesproken
dit om de toon te zetten
misschien een snaar te raken
of van geluk verrukt wellicht
een stem te doen overslaan
je weet maar nooit
geluk kan vreemde wegen gaan
kent immers geen octrooi maar
het mocht niet zo zijn
daar in het oude Godshuis
aan de Gouwe
er bleek helaas geen plaats
voor een dichterlijke relaas
alsof melaatsheid aan de orde was
geen plaats voor een
poëtisch woord waarin
liefde voor de hemelse muziek
zou hebben doorgeklonken
het moest buigen voor een wet
die een valse toon heeft ingezet
in de verte zie ik ze al staan
de kruizen
Piet Hardendood November 2021
Opstaan
kom
het is tijd om op te staan
wakker worden want
men oefent nu de kans
zich lotsklaps voordeed
lege borden – orde codes
koude huizen
luizen om te krabben
dure boodschappen
kom
het is tijd om op te staan
kom – ontwaak
herken de uitbraak van
het kwaad
voordat het te laat is
kom – wakker worden
kijk door de spleet van
je gordijnen
er gloort licht mits
je wakker worden wil in dit
zo nieuwe tijdsgewricht
kom
wakker worden – sta op
nog heerst het plot
vergeet je sleur
eerst dit nog en eerst dat
verruim je geest en
zie verheugd de eerste
contouren van een
nieuwe wereld
hoe meer vervoerde zielen
hoe meer vreugd
Piet Hardendood Oktober 2021
Jij
ik ben niet het leven
ik ben niet de dood
ben niet het risico
niet een zekerheidstelling
ben niet een gevaccineerde
niet een ongevaccineerde
ik ben niet een verstandige
of een onverstandige
niet een optimist
noch pessimist
ik ben niet mijn moeder
ook niet mijn vader
ik ben niet mijn geboorte
niet mijn sterven
ik ben niet mijn graf
niet de botten die mij resten
wie ik wel ben – zijn zal
mens – zoals jij
Piet hardendoor Oktober 2021
Ware verbeelding
wij zijn het water naar de zee
dragers van de zon en maan
wij voeren zacht de liefde mee
op de golven af en aan
wij zijn de voren van de akkers
dragers van de winterslaap
wij zijn het die licht slapend wakker
het zaad aanmoedigen tot daad
wij zijn de wolken van de lucht
dragers van lucht waarop vogels zweven
wij bouwen ware luchtkastelen
en leven van de zon en regen
en wie of waar we ook maar zijn
het is ons allemaal om het even
geloven in vreugde en in de pijn
en in het samen alles delen
Piet Hardendood Augustus 2021
Naaktportret
ik kleur kwetsbaar liefde in
op het innerwitte linnen
haar rode lippen beroeren
de stilte van het doek dat
zinnelijk strakgespannen
iets moois vermoed
haar ogen ogen
zeeblauw – schetsen
de verwondering van
‘t kind in haar
haar naaktheid ontwaakt
onder mijn bedeesde vingers
gloedvol roze blozen haar
borsten onder het vurig
bedachtzame penselen
ik aarzel hoe het weke vlees
te kleuren het intieme dat
enkel strijklicht kan verduren
het worden uren van verlangen
voordat haar benen onder
mijn handen als wonder op
het doek verschijnen om het geheel
te laten rijmen op jouw vrouw zijn
Piet Hardendood Januari 2021
